ناباروری در مردان گرداوری شد

همانگونه که ناباروری در زنان وجود دارد و می تواند یک عامل برای جلوگیری از حضور جنین سالم در رحم مادر باشد ، ناباروری در مردان هم می تواند عاملی برای این رخداد باشد. زیرا برای تشکیل و رشد جنین سالم در رحم مادر نیاز است تا زن و مرد از دستگاه تناسلی و سیستم باروری سالم و بی نقصی برخوردار باشند تا بتوان از این سیستم برای بچه دار شدن نیز استفاده نمود. در غیر این صورت تلاش ها بی نتیجه خواهد ماند. به همین دلیل بررسی زن و مرد برای بچه دار شدن بسیار مهم می باشد.

اسپرم یکی از مهم ترین رول ها در باروری ایفا می کند. زمانی که سیستم تناسلی از تولید اسپرم خوبی برخوردار باشد در نتیجه رسیدن آن به تخمدان هم بدون مشکل انجام خواهد شد. در بین مردان درصد کمی از آنها این عنصر مهم را تولید نمی کند. عده ای از آنها تولید اسپرم را دارند اما مجرایی برای بردن این اسپرم ها وجود ندارد یا اگر هم وجود داشته باشد مسدود شده است ، عده ای دیگر نیزبه صورت کلی به دلیل عوامل محیطی مخرب یا علل ارثی دچار ناباروری شده اند و اسپرمی برای آنها وجود ندارد یا اگر هم تولید شود از کیفیت لازم برای باروری برخوردار نیست.

عفونت های ادراری در مردان را جدی بگیرید ، بخصوص زمانی که یک پسربچه هستند و در سنین بلوغ به سر می برند این عفونت های ادراری با بی توجهی منجربه آسیب به دستگاه تناسلی خواهد شد. در کنار عوامل ذکر شده که عواملی کمی ناشایع به شمار می روند ، علل دیگری هم وجود دارد که معمولا این علل بسیار شایع تر خواهد بود. ناباروری در مردان همواره می تواند به دلیل تغییر شکل اسپرم نیز رخ دهد.

اسپرم ها باید از سرعت لازم و شکل طبیعی برای عبور از مجرای اسپرم بر به سمت تخمک برخوردار باشند ، در غیر این صورت می تواند با تغییر در حرکت آنها یا با تغییر در شکل سر و دم کاهش سرعتی داشته و در نهایت در زمان طلایی به تخمک نرسند. این نوع از اسپرم ها اغلب از قدرت کافی برخوردار نمی باشند.

یکی از درمان های لازم برای رفع ناباروری مردان استفاده از لقاح مصنوعی می باشد. معمولا این لقاح به صورت دستی و در آزمایشگاه انجام می شود. در زمانی که لقاح مورد نظر انجام می پذیرد بهترین اسپرم ها برای لقاح مورد انتخاب قرار گرفته و سپس پس از تشکیل سلول تخم در رحم مادر قرار خواهند گرفت. اما در همه ی موارد و همه ی افراد این روش جوابگو نیست و تعداد کمی از ناباروری در مردان حتی به این روش هم پاسخ مثبتی ارائه نمی دهند.

مطالب مرتبط:

ام اس بارداری

ام اس در بارداری گرداوری شد

ام اس بیماری مربوط به سیستم عصبی بدن می باشد. ضعف در سیستم عصبی خود عاملی برای بروز مشکلات مختلف از نظر تعادلی و حرکتی خواهد بود ، اما این عامل مانعی برای بارداری محسوب نمی شود. بیماری ام اس بیماری است که برخلاف تصور بسیاری از افرادی یک مانع برای بارداری محسوب نشده و فرد با رعایت شرایط خاص و به دور از استرس می تواند بارداری موفقی را حتی با وجود این بیماری داشته باشد.

بیماری ام اس در بارداری نیازمند آن است که یک خانم باردار در وقت های تعیین شده برای چکاپ های دوره ای خود به نزد پزشک مربوطه مراجعه نماید تا وجود و یا عدم وجود عاملی خطرساز برای سلامتی جنین در این شرایط به او گوشزد شود. بیماری مورد نظر در ماه های ابتدایی بارداری تا حدی خفیف خواهد شد که می تواند به حالت کاملا خاموش تبدیل شود ، این حالت ، حالتی است که فرد احساسی از بیماری ندارد اما عامل بیماری زا در بدن او موجود بوده و در صورت فراهم بودن شرایط لازم می تواند به حالت وخامت تبدیل شود.

اما پزشکان متخصص مغز و اعصاب به این موضوع اشاره دارند که یک خانم باردار پس از طی مراحل زایمان خود به دلیل فشاری که بر روی سیستم ایمنی و عصبی او وارد می شود مستعد مبتلا شدن به شکل شدیدتری از بیماری خود می باشد. سه ماه پس از زایمان طلایی ترین دوران برای بیماری ام اس می باشد که می تواند بر توانایی این بیماران تأثیر مخربی داشته باشید. بنابراین یک مادر باردار باید احتمال چنین ناتوانی را برای پس از زایمان خود دور از انتظار ندارد و تا حد امکان استرس را از خود دور کند.

بر اساس تحقیقات صورت گرفته علت این تغییر بیماری ام اس در بارداری در نتیجه ترشح هورمون های مختلف می باشد. هورمون هایی که در طی دوران بارداری بخصوص ماههای اولیه به میزان بیشتری ترشح می شوند منجربه به ایجاد یک حالت متعادل برای این بیماری می شوند ، اما عکس این موضوع برای پس از زایمان با ترشح هورمون های مربوط به افزایش شیر رخ می دهد. در هر صورت از ابتدا تا ماه های پس از زایمان یک مادر مبتلا به بیماری ام اس باید تحت نظر پزشک معالج خود قرار گیرد و از تجویزهایی که برای کنترل او در این شرایط بحرانی صورت می گیرد به نحو احسن بهره ببرد تا جنین و در نهایت فرزندی سالم را در آغوش داشته باشد.

مطلب مرتبط:

ویار بارداری